ΠΟΛΥΠΛΕΞΙΑ

Σωρός φωνές συνωστίζονται κι απορροφούν τον αέρα
μικροσκοπικοί τύραννοι που διεκδικούν το σύμπαν
ζητώντας το δικαίωμα να κάνουν τη ζωή σφαίρα
προσωπικών συναισθημάτων που μεταξύ τους είπαν

Μάταια προσπαθώ μια ομοιογένεια ν' ανακαλύψω
καθώς τραγικά κουτσαίνονται οι ελπίδες μου
θέλω με γυαλί τ' άλογα δάση να καλύψω
να κλείσω μέσα τις σωστές πατρίδες μου

Όλοι οι σύγχρονοι 'κύριοι' μιλούν για αφθονία
όμως εγώ βυζαίνω από το στήθος της παράνοιας
βλέποντας γύρω άσχημη, πρόχειρη αγωνία
χυδαίο χορό της καινής απόλυτης άγνοιας