Τα πόδια μου κοφτά
στην αμμουδιά χωμένα
μυριάδες μες το κόκκαλο
τσιμπήματα ισχνά
απ' άγνωστα πειράγματα
ενδόπυρα κεριά.
Μαύρη βουή ολόγυρα
παντού φως ξεψυχά.
Μ' ένα άρρωστο αντιφέγγισμα
στ' ανίδεα πρόσωπά μας,
ερμητικά κουφό
γύρω μας το τοπίο,
μια μόνιμη παραίσθηση
στην κεφαλή σου φύτρωσε
σατανικό λοφίο.
Ζητώντας ν' αποφύγουμε
την παγερή ανία
παράκαιρα καήκαμε
σ' άνυδρη παραλία.
Sunday, March 16, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment