Μια τελευταία αναλαμπή
ο Άρης μου χρωστάει
πολλές φορές είδα δειλή
την άμυνα να σπάει
της κουρασμένης μου ζωής
Μια τελευταία αναλαμπή
ο Άρης μου χρωστάει
κι ας άφησ' άφθονη σιγή
το λόγο να μασάει
της ματωμένης μου κραυγής
Μια τελευταία αναλαμπή
ο Άρης μου χρωστάει
εχθροί μου γύρω μισητοί
μια φάρα που βρωμάει
αμόρφωτων μισής φυλής
Μια τελευταία αναλαμπή
στον πυρετό της μάχης
να σταυρωθούν όλ' οι αμνοί
δίκαιους φόνους να 'χεις
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment