ΣΥΜΠΑΝ

 Μαστιγωνουν τα ουράνια 

Τα πλοκάμια των αστέρων 

Αψηφούν με υπερηφάνεια 

Τους πλανήτες των αιθέρων 

Η αποδόμηση της ύλης 

Σαν τροφή πνευματική 

Η βαρύτητα μιας πύλης 

Με δομή σουρεαλιστικη

Πριν το φάσμα του φωτός 

Των δομών η απουσία 

Διαστάσεις των τυφλών 

Δίνουν στη ζωή ουσία 

Με το χρόνο σχετικό 

Και το χώρο ασταθή 

Ερωτευσου το κενό 

Και την ύποπτη αρχή 

Η καταργησις του πριν

Συν το φόνο του μετά 

Θα εκτελέσουν το αμήν 

Και τα θαύματα τα αισχρά 

Μοιάζει τελευταία τρύπα 

Της απάτης του Θεού 

Σαν του μηδενός την ήττα 

Σαν τη βάση του βυθού 

Χάριν στη μικρή μας γνώση 

Θα γυρίσει εκεί το φως 

Επιστήμη να πιστώσει 

Για να σπάσει ο σταυρός