Μια γιορτή

Μια γιορτη και μια ελπιδα
Οπως ολα καταναλωτικη
Ημιμαθιας καταιγιδα
Υπαρξη ασφυκτικη

Ειχα χρονο και σε ειδα
Σαν καταρα σε φυγη
Νιωθω συμπαν ως πατριδα
Μα την υπαρξη κενη

Εναν Ανθρωπο γυρευω
Απελπιζομαι συχνα
Υποκυπτω και σαλευω
Καθως πληττω στα ρηχα

Την ψυχη δεν τη χωνευω
Αν την ψαχνεις χαμηλα
Στο κεφαλι διαφεντευω
Πως κοιμαται τελικα

Μεσα σ' ολα κατι υπαρχει
Μην το πεις ομως Θεο
Ειναι μνημες απο αγχη
Στον παναρχαιο καιρο

Βλεπεις σ' ολα μια μαχη;
Εχεις προβλημα ιερο
Μονο η σκονη και η σταχτη
Γαληνευουν στο χαμο

Ειν' η κινηση αιωνια
Για εσενα δε ρωτα
Μην και παρεις μες τα χρονια
Τον αυτο σου σοβαρα

Ζησε σαν τα χελιδονια
Πιο χυδαια  και ξερα
Σιγολιωνουνε τα πιονια
Ανθρωπαρια στη στερια