Λυπάμαι κάθε ύπαρξη αγαθή
Στο στίβο της αιώνιας εξουσίας
Θυμάμαι κάθε απόπειρα ισχυρή
Της κάθε λαϊκής κυριαρχίας
Δομούνταν οι πυλώνες εξ αρχής
Σρον πλούτο και την άνιση μανία
Κι εσύ αντί ν' απογοητευτείς
Προσπάθησες να πιάσεις τα ηνία
Σου πέταξαν τα ψίχουλα ζεστά
Σε βόλεψαν σε άσχημα γραφεία
Σου έδωσαν αιματηρά λεφτά
Σε λουσαν δικαιώματα αστεία
Υψωσαν τους πυλώνες σταθερά
Πιο πάνω από κάθε ουρανό
Κι αφησαν το λαό μες τα νερά
Στη φτώχια και στον άκρατο λοιμό
Στην κίνηση την τελευταία ματ
Σκαρφίστηκαν το τρικ της εποχής
Να τρέφεσαι μ' ανούσια πλακάτ
Με μύθευμα περί συμμετοχής
Ψευδαίσθηση πλανάσαι επιλογής
Στο σύστημα να ζεις να ποτιστεις
Κι αφού καταναλώσεις ν' αρκεστείς
Αφέντης καμαρώνει ο σαδιστής
No comments:
Post a Comment