Το καρότο και το μαστίγιο

Στην ατέρμονη κίνηση βυθίσου
Να σαστιζεις με κάθε κραδασμό
το κρυψινοο θετό φως απαρνησου
 Ολέθρια η έλξη στο διασυρμό

Στις άγονες της πληξης κοιλάδες
Καρφώνω ειρωνικους σταυρούς
ανθρώπινα γονίδια χαράδρες
Υπάλληλοι γι' ανάξιους υπουργούς

Οι πόνοι μου οσμή από αστραπή
Τα άγχη μου πύρινες θυγατέρες
Ανάλατη ζωή πίκρα συναισθητη
Ξεδιψασα στου ύπνου τις εταίρες

Φύτεψε μόνος σου τα τρίπτυχα πτηνά
Στην ήρεμη ακίδα της καρδιάς σου
Κοπάδια με αισθήματα φτηνά
Κηδεύουνε τον ήλιο στην υγειά σου

Σαλευουμε στις δέκα διαστάσεις
Και ψάχνουμε εφήμερη ηδονή
Ακλόνητοι στο σύμπαν με συσπάσεις
Αφόρητη σαρκώδης απειλή

Προσπάθειες και μύθοι συγγενείς
Πιέζουν για κοινότυπες καριέρες
Κάθησε ήσυχα και άκου τους γονείς
Εντός συστήματος υπακουες καμαριέρες

Μην ασχολείσαι με ανθρώπινα παιγνια
Όπως τα χρήματα και ο πολιτισμός
Άκου τα κύματα και δες καμιά ταινία
Πριν σ ακουμπήσει ο παγκόσμιος αυτισμός

Χίλιες φορές ανάπηρος τυφλός
Όχι υπάλληλος σε κάθε εταιρεία
Όχι αγχώδης γονέας φοβικος
Γίνε φυγάς με κάθε ευκαιρία