Several small losses
In life's moral courage
Non existence's bosses
Fleeing moment's marriage
One love, one parent
A pet or a dream
A hopelessness apparent
And chaos from a scream
Coming close just like wounds
Slowly silently and sneaky
Eating away hapiness roots
Throw them away not being picky
What else is to exist
Than having pain inside your heart
So much in vain just to resist
All of your years fire and dust
Μικρές φθορές απώλειας
Στο σθένος της ζωής
Ανυπαρξίας αιώνιας
Στιγμές θα θυμηθείς
Μία αγάπη, ένας γονιός
Ένα ζωάκι κι ένα όνειρο
Μία ελπίδα σβήνει στο φως
Είναι το χάος το κουτοπονηρο
Έτσι σιμωνουνε σαν τις πληγές
Ύπουλα αθωρυβα διακριτικά
Την ευτυχία που χες εχθές
Πέτα την σήμερα στα ανοιχτά
Κι όμως τι άλλο ύπαρξη να ναι
Παρα το σύντομο πόνο μες την καρδιά
Μάταιη αντίσταση χρόνια που πάνε
Σκόνη στο άπειρο και τη φωτιά
